Mjærskaukollen

Mamy początek grudnia, a to oznacza, że w górach panują już zimowe warunki. Norwedzy korzystają z okazji i jeżdżą pojeździć na nartach. Ci, którzy za śniegiem nie przepadają i chętnie by tylko połazili muszą szukać dostępnych tras gdzie indziej. Ja swoją znalazłem przy miasteczku Ytre Enebakk. Ponad 4 kilometrowy leśny szlak (w jedną stronę), prowadzący na górę Mjærskaukollen (300 m n.p.m.), gdzie w 2020 roku postawiono drewnianą wieżę obserwacyjną.

Trasa jest dość łatwa, ale nie należy się spodziewać na niej spektakularnych widoków. Obszar na południe od Oslo jest raczej płaski, a wzniesienia przekraczające 300 m należą do rzadkości. Nawet więc ze szczytu wieży można dostrzec co najwyżej odległe pasmo górskie gdzieś w oddali. Niemniej jednak jak na krótki sobotni / niedzielny wypad i spacer na świeżym powietrzu, szlak spełnia swoją rolę. Na szczycie, przy wieży znajduje się miejsce na ognisko, ławeczki, a nawet toaleta, można więc pokusić się o wycieczkę w większym gronie i posiedzieć na szczycie dłużej niż parę minut.

It’s the beginning of December, which means that there are already winter in the mountains. Norwegians take the opportunity to go skiing. Those who do not like snow and would only like to wander around must look for available routes elsewhere. I found mine near the town of Ytre Enebakk. Over 4 km forest trail leading to the Mjærskaukollen peak (300 m above sea level), where a wooden observation tower was erected in 2020.

The route is quite easy, but don’t expect spectacular views on it. The area south of Oslo is rather flat and elevations of more than 300 m are rare. So even from the top of the tower you can only see a mountain range somewhere far in the distance. Nevertheless, for a short Saturday / Sunday trip in the fresh air, the trail does its job. At the top, next to the tower, there is a place for a bonfire, benches and even a toilet, so you can try a trip in a larger group and stay at the top for more than a few minutes.