-
Håfjellet, 937m n.p.m.
Norwedzy mają kilka wolnych dni w maju. W tym roku ułożyły się one w taki sposób, że można było zorganizować sobie dwa następujące po sobie długie weekendy. Tak też zrobiłem. Przypadające na 9 kwietnia święto Wniebowstąpienia wypadało akurat w czwartek i już wtedy planowałem wyruszyć za zachód, gdzie nie spodziewałem się zastać zbyt dużo śniegu na górskich szczytach. Prognoza pogody jednak ostudziła mój zapał. Tego dnia miało nieźle padać, musiałem więc przesunąć swój wyjazd na następny dzień. Znalazłem w internecie kilka obiecujących tras, wydrukowałem mapki i mogłem ruszać. W piątkowy poranek (o ile czwartą nad ranem można uznać za poranek) wyruszyłem spod domu. Gdy dotarłem na zachodnie wybrzeże było pochmurno,…
-
Børkjenesnuten, Gaddanuten & Håfjell
Børkjenesnuten i dwie sąsiednie góry leżące u brzegów Etnefjordu fascynowały mnie już od dawna. Lista szczytów, na których chciałem postawić swoją stopę bez tych trzech byłaby niekompletna. Ostatnia wycieczka na Kjellesviknuen, skąd roztaczał się bezpośredni widok na Børkjenesnuten, zaogniła dodatkowo pragnienie, aby następnym razem skierować się w stronę Etne. Problemem pozostało jedynie znalezienie odpowiedniego szlaku, który zaprowadziłby mnie na wszystkie trzy szczyty. Na stronie ut.no, takiego szlaku nie ma. Znalazłem jedynie opis trasy na pierwszą, Børkjenesnuten, prowadzącą z małej wioski o nazwie Aksdal. Przeszukując internet odnalazłem jednak zapis trasy, prowadzący przez interesujące mnie szczyty. Długość marszruty wynosiła jakieś 20 km i trzeba było wygospodarować na to około 8 godzin. Wyglądało…
-
Powrót na Kjellesviknuten (575m n.p.m.)
Nie sądziłem, że tak szybko wrócę na tę górę. W przeszłości wchodziłem na nią kilkakrotnie, a ostatni raz opisałem tutaj. Wędrówkę zaproponował Maniek, z którym kiedyś odbyliśmy świetną wycieczkę na Øktarenuten i Døldaren. To miał być popołudniowy, parogodzinny wypad. Pogoda była idealna, dużo lepsza niż to co spotkało mnie dwa dni wcześniej na Lammanuten. Trochę co prawda wiało, ale najważniejsze, że nie padało. Aby dostać się na szlak należy odbić z drogi E134 w kierunku wioski Utbjoa i jadąc wzdłuż fiordu Ølsjoen, wypatrywać niewielkiej tabliczki kierującej na Vakadalen. Lepszym punktem orientacyjnym jest duża tablica z reklamą działek na sprzedaż. Przy niej trzeba skręcić w lewo i po kilkudziesięciu metrach szutrowej…
-
Blomstølen
Ta wyprawa do Norwegii miała wyglądać zupełnie inaczej. Z niecierpliwością czekałem na kolejną okazję do górskich wędrówek i układałem plany, na jakie trasy mógłbym pójść. Tygodniowy pobyt w kraju fiordów chciałem przeznaczyć na dwa lub nawet trzy górskie wypady, w tym jeden z noclegiem pod namiotem. Niestety, jak to zwykle bywa z planami, nie zawsze wszystko idzie z ich przebiegiem. Ledwo dotarłem na miejsce, okazało się, że pogoda raczej się nie dopasuje do moich oczekiwań. To ja musiałem się dostosować. Na drugi dzień pobytu zapowiadano ulewne deszcze, ale kolejnego miało już nie padać. Tyle, że wiatr miał dochodzić do 10 m/s. Sporo, ale wolałem to od deszczu. Wybrałem się…
-
Etne – Skånevik postvegen
Święta tuż tuż. Za kilka dni czekał mnie lot do Polski i świętowanie w gronie bliskich mi osób. Te ostatnie dni przed Bożym Narodzeniem i ostatnie w tym roku dobrze byłoby wykorzystać na organizację jakiejś górskiej wyprawy, pomyślałem sobie. Pogoda na sobotę zapowiadała się nawet znośna, więc postanowiłem wybrać się gdzieś właśnie tego dnia. Wybór trasy padł na starą drogę pocztową pomiędzy miasteczkami Etne i Skånevik. Drogę tę otwarto już w 1785 roku i aż do 1866 roku była ważną częścią tzw. Autostrady Stavanger (The Stavanger Highway) pomiędzy Bergen a Stavanger. Dziś szlak wiodący przez góry, służy wyłącznie celom turystycznym i rekreacyjnym. Przejście jej zajmuje około 3 godzin. Najwyższy…
-
Kjellasviknuten
Siedziałem w aucie i dojeżdżałem do Ølensvåg. Poranna mgła z wolna ustępowała, jednak wciąż mijałem miejsca całkowicie przykryte mlecznymi chmurami. Skręciłem z E134 w drogę 543 zwaną też Bjoavegen, jako że prowadzi na północny skraj półwyspu do miejscowości Bjoa. Po kilku kilometrach krętej, widowiskowej trasy z widokiem na fiord, zauważyłem dużą tablicę z reklamą działek budowlanych nad wodą. Skręciłem przy niej na nieutwardzoną drogę i chwilę potem parkowałem auto na pustym parkingu przy szlaku prowadzącym na Vakadalen. Obejście doliny opisałem w jednym z listopadowych wpisów, nie ona jednak była moim celem tego dnia. Zamierzałem wspiąć się na Kjellasviknuten. I was sitting in the car and arriving to Ølensvåg. The…
-
Soleimsgrønnuten, Smørnut & Hollestadnuten
Słoneczna pogoda skończyła się akurat tego dnia, kiedy zaplanowałem kolejną wyprawę. Miałem zamiar wrócić do Etne i Litedalen i spróbować swoich sił na szczytach, na które nie wszedłem w zeszłym tygodniu. Zachmurzone niebo i przelotne opady podawane w prognozach nie mogły mnie zniechęcić. I tak w sobotę rano byłem gotowy. Wsiadłem w auto gdy tylko zrobiło się widno i pojechałem na miejsce. Zaparkowałem auto przy drodze prowadzącej do jeziora Hårlansvatnet, gdzie odchodziła żwirowana droga w kierunku moich celów. Sądząc z mapy i tego co udało mi się zobaczyć z przeciwległego zbocza tydzień wcześniej, droga wychodziła na górę razem z liniami wysokiego napięcia pomiędzy szczytami Soleimsgrønnuten i Smørnut. The Sunny weather ended…
-
Litedalen i zimowe klimaty
Dzisiejszy wpis wzbogaciłem o wersję angielską. Today I added also english version. 2016.11.06 Cały tydzień planowania, oglądania map, wybierania trasy i sprawdzania codziennie pogody. Tyle przygotowań a nogi i tak poniosły mnie w zupełnie inne miejsce. Ale po kolei. Na początku tygodnia zacząłem rozglądać się za kolejną górką do wejścia i uznałem że pora zabrać się za szczyty w Etne. Miasteczko, położone jakieś 20-30 minut drogi od miejsca, gdzie mieszkam otoczone jest kilkoma fascynujacymi pasmami górskimi. Wyszukałem na mapie trzy położone blisko siebie szczyty, które można by przejść jeden po drugim i zapytałem znajomego, mieszkającego w Etne jak tam trafić. Otrzymałem odpowiedź że to dość łatwa i przyjemna trasa na szczyt…
-
Gråhorga 740 m n.p.m.
Cały wrzesień spędzony w Polsce sprawił, że już podczas podróży do Norwegii rozmyślałem o kolejnej górskiej wyprawie. Mówiono mi, że wrzesień był zimny i deszczowy ale już dwa dni po moim powrocie miało świecić ładne słoneczko i być całkiem ciepło. Podejrzewałem jednak, że kilkutygodniowe opady pozostawiły trwałe ślady na szlakach w postaci głębokich kałuż i błota. Z drugiej strony tak długa absencja spowodowała, że nie zamierzałem się ograniczać w wyborze miejsca na kolejną wycieczkę. Mogłem przecież założyć nieprzemakalne spodnie, stuptupy czy inny sprzęt znaleziony w swoim arsenale. Z Polski przywiozłem nowe buty trekkingowe (AKU Tribute II) z membraną Gore-Tex, więc nadarzała się okazja aby je przetestować na bardziej wymagającej trasie.…
-
Ramnanuten i Langfoss
O Ramnanuten dowiedziałem się cztery dni przed samą wyprawą. Wychodząc w środę z pracy, zaczepił mnie Jan, Norweg z którym we wrześniu wspinaliśmy się na Język Trolla. Zapytał, czy byłbym chętny na wspólny wypad w góry w niedzielę a ja się zgodziłem. Dzień później otrzymałem mejlem informację o planowanej trasie i wtedy po raz pierwszy dotarła do mnie nazwa góry, na którą mieliśmy się wdrapywać. Musiałem więc przełożyć na inny termin moje plany zdobywania kolejnego szczytu w okolicach Vats. Ramnanuten znajduje się przy drodze E134 na samym końcu Åkrafjordu (około 40km na wschód od miasteczka Etne). Górka liczy 855 metrów nad poziomem morza a plan przewidywał kontynuowanie marszu po…
